جمعه‌های انتظار| مهدی موعود، پایان بخشِ سلسله امامت

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، حجت الاسلام و المسلمین محمدحسین حدائق در ادامه مبحث جمعه های مهدوی و شرح ارتباط نوروز و مهدویت طی یادداشتی تشریح کرد:

از معلی بن خنیس روایت است که گفت: به محضر امام صادق علیه‌السلام در روز نوروز وارد شدم که فرمود: می دانی امروز چه روزی است؟ گفتم: فدایتان شوم، این روز روزی است که عجم آن را بزرگ می دارند و در آن هدیه می دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امام صادق علیه السلام فرمود: قسم به بیت عتیقی که در مکه است (کعبه)، این نیست مگر برای امری قدیمی که آن را برایت می گویم تا آن را بفهمی.
گفتم: ای سید من! اگر این از جانب شما آموخته شود برای من دوست داشتنی تر است از اینکه اموات من زندگی کنند و دشمنان من بمیرند.

پس حضرت فرمود: ای معلی ! روز نوروز روزی است که:
۱. الله از بندگان پیمان گرفت که او را عبادت کنند و بر او شریکی قرار ندهند.
۲. به رسل و حججش ایمان آورند و به ائمه علیهم السلام ایمان آورند.
۳. اولین روزی است که خورشید در آن طلوع کرده و بادها در آن وزیدن گرفته اند و زینت زمین در این روز آفریده شده است.
۴. روزی است که کشتی نوح بر کوه جودی استقرار یافت.
۵. روزی است که در آن رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم امیرالمؤمنین را بر شانه هایش گذاشت تا بتهای قریش را از بالای بیت الحرام سنگ زند و بشکند و همینطور است درباره ابراهیم علیه السلام
۶. روزی است که نبی صلی الله علیه و آله و سلم به اصحابش امر کرد که با علی علیه السلام به اسم امیرالمؤمنین بیعت کنند و در آن روز بیعت دوم واقع شد.
۷. آن روزی بود که علی علیه السلام به اهل نهروان ظفر یافت و ذوثدیه ( صاحب دو پستان ) را کشت
۸. روزی است که قائم ما و ولاة الأمر ظهور می کنند و آن روزی است که قائم ما علیه السلام بر دجال ظفر می یابد و او را در زباله دانی کوفه به دار میکشد و روز نوروزی نیست مگر اینکه ما در آن در پی فرج هستیم برای اینکه آن روز از ایام ما و ایام شیعه ماست که عجم آن را حفظ کرده در حالی که شما آن را ضایع کردید.

همچنین فرمود: نبی ای از انبیاء از پروردگارش سؤال کرد که چگونه این قومی را که فوت و خارج شده اند زنده می کند که خداوند به او وحی کرد که بر قبور آنان آب بپاشد.

در این روز که اولین روز از سال ایرانیان است پس زنده شدند و زندگی کردند در حالی که تعدادشان سی هزار نفر بود و بدین سان پاشیدن آب در نوروز سنت شد.
«مستدرک ‏الوسائل ج : ۶ ص: ۳۵۳»

همانگونه که بیان شد نوروز تنها یک آیین باستانی نبوده بلکه اعیاد بسیار بزرگی از آیین الهی در این روز واقع شده و شاید مهمترین قسمت جمله امام صادق(ع) این جمله است که فرمود: هیچ نوروزی نیست مگر اینکه ما در آن انتظار فرج داریم.

پس  چشمها را باید شست، جور دیگر باید دید، باید منتظرش بود، منتظر او که مصلح کل است و خاتم الاوصیاست. یعنی حضرت پایان بخشِ سلسله امامت هستند. این مختص حضرت ولی‌عصر (ع) است و سایر ائمه (ع )خاتم الأوصیاء نیستند.

حضرت در توقیع شریفی می فرمایند: «أَنَا خَاتَمُ‌اَلْأَوْصِیَاءِوَ بِی یَدْفَعُ اَللَّهُ عَزَّوَجَلَّ اَلْبَلاَءَ عَنْ‌أَهْلِی‌وَشِیعَتِی» من آخرین از جانشینان پیامبر هستم و خدا به واسطه ی من، بلا را از اهل من و شیعیانم برمی‌دارد.

این روایت حاوی یک نکته برای شناخت شخصیت امام زمان عج است؛ امام زمان عج وجود باارزشی است که بلاگردانِ بندگان خدا، خصوصاً شیعیان است. 

در گذشته، به راز ولادت و زندگی مخفیانه ی امام زمان(عج) اشاره کردیم. پنهان زیستی حضرت، به امر الهی و به دلیل شرایطی بود که توسط حاکمان ظالم بنی‌عباس برای ایشان ایجاد شده بود.

وجود مقدس امام عسکری (ع) درعین‌حالی که امام زمان (عج) را به همگان معرفی نمی‌کردند اما در موارد نادری، بنابر مصلحت و البته لیاقت افراد، پرده از چهره ی مبارک ایشان برمی‌داشتند.

ویژگی مشترک همه این افراد آن بود که در سایه تعالیم اهل بیت (ع) به مرتبه‌ای از تربیت دینی رسیده بودند که مَحرم و حافظ اسرار ائمه (ع) باشند. این امر به صورت یک قاعده درآمد و در طول تاریخ ،چه در زمان غیبت صغری و چه غیبت کبری،  افرادی که لیاقت خود را به اثبات رسانده بودند، به محضر حضرت بقیةالله (ع) شرفیاب می‌شدند.

تشرّف نماینده مردم قم

«سعد بن عبدالله اشعری» که از محدثان نامدار شیعه بود به نمایندگی از مردم قم راهیِ سامرا شد تا وجوهات مردم قم را خدمت امام عسکری (ع) تقدیم کند. این وجوهات در کیسه هایی بود که هرکدام مُهر خاصی داشت و سر بسته و پُلمب بود. هنگام خروج از قم، پیرزنی، یک پیراهن که خود بافته بود را به همراه دو درهم به او داد و خواهش کرد که آن را به امام عسکری (ع)  برساند. 

 سعد بن عبدالله وقتی وارد خانه امام شد، کیسه ها را همراه خود به داخل منزل برد اما فراموش کرد که پول و پیراهن پیرزن را از خورجین در آورد. او می‌گوید هنگامی که وارد خانه امام عسکری (ع) شدم حضرت مشغول پاسخگویی به نامه هایی بودند که در مقابلشان بود. یک کودک حدوداً سه ساله با چهره گندمگون نیز در اتاق ایشان بود که سعی می کرد قلم را از دست حضرت بگیرد که ما آن طفل را نمی شناختیم.

حضرت برای این که بتوانند به کار خود برسند با یک گوی پارچه ای که کنارشان بود آن کودک را سرگرم می کردند و در این فاصله به نوشتن پاسخ نامه ها می پرداختند. در همین اثنی به فکر فرو رفتم که بعد از امام عسکری (ع)، زمام هدایت و امامت را چه کسی به عهده خواهد گرفت و امام بعد از ایشان کیست؟ 

تقریباً از ابتدای دوران امامت، کسانی که از راه های دور خدمت ائمه (ع) می رسیدند به روش های مختلف از تشرّف به محضر امام اطمینان حاصل می‌کردند؛ مثلاً برای آن که مطمئن شوند در محضر امام نشسته اند، منتظر اخبار غیبی حضرت می‌شدند.

در موارد متعددی، ائمه (ع) بدون باز کردن نامه ها، جواب هایی مرقوم می‌کردند و یا اخباری را از بلاد مراجعه‌کنندگان می‌دادند؛ یکی از روش ها این بود که امام خصوصیت اموالی را که مراجعان با خود آورده بودند برمی‌شمردند و در صورت صحت، ادعای امامت ایشان اثبات می شد. همچنین در برخی از موارد امام (ع) پاسخ شبهه یا موضوعی که به ذهن مراجعه‌کنندگان خطور کرده بود را می دادند. 

سعد بن عبدالله می‌گوید تا این فکر به ذهنم خطور کرد که بعد از امام حسن عسکری (ع)، چه کسی امام خواهد بود، حضرت رو به همان طفل کرده و فرمودند: فرزندم! وجوهاتِ مردم قم را تحویل بگیر. آن طفل در مقابل دیدگان متعجب ما جلو آمد و فرمود: داخل کیسه اول ۲۲۵ دینار است که تعداد معینی معیوب و بقیه سالم هستند و متعلق به فلان شخص است و شغل آن فرد را هم گفتند.

سپس فرمودند ما وجوهاتش را قبول می کنیم. وقتی که کیسه باز شد، مشاهده کردیم که همه آن مشخصات درست است و این واقعه تکرار شد تا تکلیف همه اموال روشن شد. البته برخی از اموال را به دلیل آن که به حرام آمیخته بود نپذیرفتند و خواستند که به صاحبانشان برگردانده شود. با این حرکت امام عسکری(ع)، ما امام پس از ایشان را شناختیم و بر ما روشن شد که آن طفل، وجود مقدس امام زمان (عج) است. 

بعد از اینکه تکلیف اموال روشن شد، حضرت فرمودند برو هدیه آن پیرزن قمی و پیراهنی که در خورجین گذاشتی را بیاور؛ ما پول او را می‌پذیریم و لباس او را قبول می‌کنیم و در حق او دعا می‌کنیم. 

شرایط سخت آن روزگار اقتضا می‌کرد که حتی در زمان حیات امام عسکری (ع) هم مصلحت نباشد که همگان، امام عصر عج را ببینند و فقط خواص این توفیق را داشتند. 

خلیفه عباسی که موفق به پیدا کردن امام زمان نشده بود دستور داد پس از شهادت امام عسکری (ع)، به منزل ایشان یورش برند تا اگر از آن مولود مبارک اثری دیدند فوراً ایشان را به شهادت برسانند؛ زیرا یقین داشت که وعده الهی محقق شده و آن منجی بزرگ به دنیا آمده است؛ بنابراین آخرین تلاش مذبوحانه خود را برای از میان برداشتن عدالت گستر جهان انجام داد.  

در این میان برخی از نزدیکترین افراد به امام زمان (عج) همچون عمویشان جعفر کذاب ـ که بعد توبه کرد و به جعفر تواب معروف شد ـ که امام زمان (عج) را ندیده بود در روز تشییع امام عسکری (ع) و اقامه نماز توسط امام زمان (عج) با اغراض دنیایی منکر وجود فرزندی برای امام عسکری (ع) شد. 

بعد از اقامه نماز بر پیکر مطهر امام عسکری (ع) دوران غیبت صغرا شروع شد و حضرت از انظار عموم مردم غائب بودند و تنها توسط نواب خاص که چهار نفر بودند با مردم سخن می‌گفتند.

با ارتحال نایب چهارم، دوران غیبت کبری ـ که ما نیز به آن مبتلا هستیم ـ شروع شد و فصل جدیدی از وظایف و تکالیف فردی شیعیان در برابر امام زمان (عج) گشوده شد.

انتهای پیام/ ن

منبع: فارس

کلیدواژه: نوروز مهدویت امام زمان انتظار حدائق علیه السلام امام عسکری امام زمان مردم قم امام ع ی امام آن روز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۳۶۱۰۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علم الهدی: امامت سیاسی دشمن دارد/ امام فقط شاگردپرور و عالم نیست؛ اصل امامت به تشکیل نظام رهبری و تشکیلات حکومت اجتماعی است

به گزارش سایت امام جمعه مشهد، سید احمد علم‌الهدی در آیین عزای سالروز شهادت امام صادق(ع) که با حضور انبوه زائران، مجاوران و اقامه‌کنندگان اجتماع صادقیون مشهد در رواق امام خمینی(ره) حرم مطهر رضوی برگزار شد، اظهار کرد: ارزشمندترین سوگواره امام صادق(ع)، همین محفل و مجلسی است که شما در آن هستید. همین که روی فرش علی‌ابن موسی‌الرضا(ع) برق اشک خود را به ساحت قدسی نوه مکرم آن ولی خدا نشان می‌دهید تا عزادار امامی باشید که حرم ندارد و امروز به‌جز تعداد مختصری از شیعیان، هیچکس در جوار مرقد مطهرش اقامه عزا نمی‌کند.

ضرورت واکاوی ابعاد مظلومیت ائمه اطهار(ع)

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی با تأکید بر ضرورت شناخت دلایل مظلومیت امام صادق(ع) خاطرنشان کرد: شهرت اصلی امام صادق(ع) در میان ائمه اطهار(ع) به علم، دانش و تربیت اصحاب و شاگردان است اما آن‌چه باید در روز شهادت ایشان بیش از پیش موردتوجه قرار بگیرد، مظلومیت این امام همام و فلسفه مظلومیت ایشان است. باید بدانیم دلیل مظلومیت امام صادق(ع) چه بود و اساساً چرا حضرت تا این اندازه با برخورد قهری، سلبی و جنایتکارانه حاکمیت وقت روبرو می‌شد.

ایشان ادامه داد: از وجود اقدس امام صادق(ع) نقل شده که فرمود «مَن لَم یَعرِف سوء ما اتی عَلَینا مَن ظَلَمنا وَ ذهاب حَقنا وَ ما رَكبنا بِه فَهُوَ شَریك مَن اَتی اِلَینا فیما وَ لینابه» یعنی هرکس برای درک ظلمی که بر ما رفت، تلاش نکند و بر آن نکوشد، شریک همان ظالمی است که در مقابل ما عمل کرده است. این حدیث راوی اهمیت این شناخت است.

امامت سیاسی، دلیل ظلم به امام صادق(ع)

عضو مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: همه باید بدانند که این ظلم به‌طور انحصاری بر امام صادق(ع) روا داشته می‌شد و سایر علمای بلاد اسلامی نه تنها موردظلم نبودند بلکه از طرف حاکمیت منصور دوانیقی ملعون حمایت می‌شدند. این ظلم هم محدود به خوراندن زهر و شهادت حضرت نیست بلکه مربوط به تلاش مستمر و مداوم بنی‌عباس برای سرکوب و تحقیر جریان تشیع است که در طول سالیان دراز دنبال شد.

ایشان تأکید کرد: نه تعلیم دین، نه تربیت شاگرد و نه آموزش علوم طبیعه هیچکدام علت اصلی مظلومیت حضرت نیست. امام صادق(ع) فقط یک عالم نبود که عده‌ای دورشان را بگیرند و فقط علوم دین فرابگیرند. امام صادق(ع) در مقام حجت بالغه الهی ادعای امامت داشت و این ادعا از نظر دستگاه حاکم به عنوان یک آفت قطعی در برابر استمرار قدرت و حکومت آن‌ها به شمار می‌رفت. اگر امام صادق(ع) در امور سیاسی مداخله نمی‌کرد و در برابر حکومت عباسیان ادعایی نداشت، مسلماً این ظلم و ستم در حق حضرت روا داشته نمی‌شد.

آیت الله علم‌الهدی با بیان اینکه امامت سیاسی، تکلیف ذاتی ائمه اطهار(ع) بوده است، گفت: برادران عزیز، خواهران گرامی، امام فقط شاگردپرور و عالم نیست. اصل امامت به تشکیل نظام رهبری و تشکیلات حکومت اجتماعی است. عمده وظیفه امام به این است که در پیشامد شرایط و موقعیت ها، یک نظام حاکمیتی تشکیل بدهد و به موازات امامت مرامی، امامت سیاسی جامعه را هم به دست بگیرد.

قساوت، ذات دشمنان دین است

ایشان بیان کرد: سرچشمه همه مظالمی که در حق اهل بیت(ع) روا داشته شد، همین امامت سیاسی بود. به‌خاطر همین موضوع بود که علی‌ابن ابی‌طالب(ع) را در محراب، حسین ابن‌علی(ع) را در گودی قتلگاه و سایر امامان معصوم را هرکدام در یک مقام به شهادت رساندند و در طول حیات بابرکتشان نیز انواع و اقسام جنایت‌ها را درحق آن ها و پیروانشان انجام دادند. امامت سیاسی دشمن دارد. دشمنی که یک زمان حتی در مسجد شمشیر بر فرق ولی خدا می‌زند، یک زمان با اسب بر پیکر امام شهید می‌تازد و یک زمان نیز همچون منصور دوانیقی ملعون، امام صادق(ع) را با دست بسته و لباس خانه در خیابان پشت اسب می‌کشاند. این قساوت دشمن خداست و امروز هم دشمنان دین این‌چنین هستند.

کانال عصر ایران در تلگرام